Wybierz funkcję zdrowia publicznego:

EPHO 1 Nadzór nad zdrowiem i dobrostanem populacji EPHO 2 Monitorowanie zagrożeń zdrowotnych oraz katastrof i reagowanie na nie EPHO 3 Ochrona zdrowia obejmująca bezpieczeństwo środowiskowe, pracy, żywności, itp. EPHO 4 Promocja zdrowia obejmująca działania dotyczące społecznych determinantów zdrowia i nierówności w zdrowiu EPHO 5 Zapobieganie chorobom, w tym wczesne wykrywanie chorób EPHO 6 Zapewnienie zarządzania (ang. governance) zdrowiem i dobrostanem EPHO 7 Zapewnienie odpowiedniej i kompetentnej kadry zdrowia publicznego EPHO 8 Rozwijanie badań naukowych w dziedzinie zdrowia publicznego w celu prowadzenia polityki i praktyki EPHO 9 Rzecznictwo, komunikacja i społeczna mobilizacja dla zdrowia EPHO 10 Rozwijanie badań naukowych w dziedzinie zdrowia publicznego w celu prowadzenia polityki i praktyki

EPHO 6
Zapewnienie zarządzania (ang. governance) zdrowiem i dobrostanem

Szósta funkcja zdrowia publicznego (EPHO 6) ma na celu zapewnienie, że usługi zdrowia publicznego są regulowane i koordynowane za pośrednictwem skutecznych mechanizmów i procesów, przez określone instytucje, które mają jasno określony zakres odpowiedzialności i mają zapewnić najwyższą jakość. Działania te dotyczą takich obszarów jak: (1) przywództwo, (2) polityka zdrowotna i prozdrowotna, (3) zaangażowanie społeczne w działania na rzecz zdrowia.

Zarządzanie (gospodarowanie) zdrowiem (governance for health) to działania rządu i innych podmiotów polegające na kierowaniu społecznościami, krajami czy grupami krajów w celu osiągnięcia zdrowia i dobrostanu poprzez podejścia: cały rząd i całe społeczeństwo (whole-of-government and whole-of-society) dla zdrowia.

Koncepcja zarządzenia zdrowiem promuje wspólne działania sektora zdrowia oraz innych sektorów, przedstawicieli sektora publicznego, prywatnego oraz obywateli podejmowane w imię wspólnych interesów. Do jej realizacji potrzebny jest zestaw uzupełniających się wzajemnie polityk, w tym spoza sektora zdrowia, jak również spoza sektora rządowego. Muszą one być wspierane przez struktury i mechanizmy ułatwiające współpracę. Daje to ministrom, ministerstwom i instytucjom zdrowia publicznego pełną legitymację do podjęcia się nowej roli w kształtowaniu polityk promujących zdrowie i dobrostan.