Migranci w systemie zdrowotnym
Migranci mogą być bardziej podatni na choroby z powodu ograniczonego dostępu do opieki zdrowotnej, przerw w leczeniu, braku szczepień, narażenia na zakażenie oraz złych warunków życia w krajach pochodzenia, tranzytu i przeznaczenia. Może pojawić się ryzyko przemocy seksualnej, nadużyć i handlu ludźmi. Migranci mogą cierpieć na zaburzenia nastroju, depresję lub zespół stresu pourazowego (PTSD). Podczas podróży mogą być narażeni na urazy, hipotermię, a także złe warunki higieniczno-sanitarne. W krajach tranzytu i docelowych mogą doświadczać polityk wykluczających ich z dostępu do opieki zdrowotnej.
Wielu uchodźców i migrantów, zwłaszcza migranci nieudokumentowani, żyje na marginesie społeczeństwa, cierpi z powodu ksenofobii, niebezpiecznych warunków pracy i braku zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.
Z drugiej strony migracje mogą poprawić zdrowie osób, jeśli opuszczają one warunki skrajnego ubóstwa, przemocy lub klęsk żywiołowych. Jednakże trwałe korzyści zdrowotne zależą w dużej mierze od dostępu do systemów zdrowotnych i usług uwzględniających potrzeby migrantów.
Ocena działania systemu zdrowotnego w kraju przyjmującym migrantów, identyfikacja pojawiających się problemów, barier i luk jest ważnym krokiem do zapewnienia adekwatnej do potrzeb opieki zdrowotnej dla migrantów.
