W XX w. szczepionki i programy szczepień zapobiegły epidemiom wielu chorób, które zagrażają zdrowiu i życiu. Z tego powodu uznawane są za jedno z największych osiągnięć zdrowia publicznego.
W piśmiennictwie związanym z problematyką zdrowotną nie ma ujednoliconego nazewnictwa odnośnie do komunikowania w sytuacji kryzysowej oraz komunikowania ryzyka w sytuacjach kryzysowych.
Współczesne rzecznictwo zdrowotne jest niejednorodne i obejmuje dwa zasadnicze nurty - na rzecz jednostek (pacjentów i ich rodzin) oraz na rzecz grup (społeczności, populacji).
Podejście, w którym w systematyczny sposób uwzględnia się wpływ decyzji na zdrowie ludzi, poszukuje synergii między politykami publicznymi oraz dąży do unikania skutków szkodliwych dla zdrowia.